Dalam dunia penerbangan, terdapat beberapa jenis lesen dan keistimewaan juruterbang yang boleh dipegang oleh seseorang. Pentadbiran Penerbangan Persekutuan (FAA) ialah badan pentadbir yang mengawasi dan mengawal selia semua aspek penerbangan dalam Amerika Syarikat, termasuk pensijilan juruterbang. Artikel ini akan meneroka perbezaan antara keistimewaan juruterbang swasta dan keistimewaan juruterbang komersial, serta membincangkan keperluan untuk juruterbang yang beroperasi di bawah peraturan FAA Bahagian 135 dan Bahagian 121.
Memahami perbezaan antara lesen juruterbang, keistimewaan dan peraturan FAA adalah penting bagi sesiapa sahaja yang mempertimbangkan kerjaya dalam penerbangan, serta bagi mereka yang hanya berminat dalam dunia penerbangan. Dengan memperoleh pemahaman yang menyeluruh tentang pelbagai jenis lesen juruterbang dan peraturan yang mengawalnya, calon penerbang boleh membuat keputusan termaklum tentang matlamat penerbangan dan laluan kerjaya mereka.
A lesen juruterbang persendirian (PPL) ialah jenis pensijilan juruterbang yang paling biasa dipegang oleh risalah rekreasi dan hobi. Keistimewaan juruterbang persendirian memberikan pemegangnya keupayaan untuk menerbangkan pelbagai pesawat, biasanya kapal terbang berenjin tunggal yang kecil, untuk kegunaan dan keseronokan peribadi. Walau bagaimanapun, terdapat batasan tertentu apabila ia berkaitan dengan keistimewaan juruterbang persendirian.
Pertama, juruterbang swasta tidak dibenarkan terbang untuk mendapatkan pampasan atau upah, bermakna mereka tidak boleh dibayar untuk perkhidmatan penerbangan mereka. Selain itu, juruterbang persendirian dihadkan untuk terbang dalam keadaan peraturan penerbangan visual (VFR), yang bermaksud mereka mesti mengekalkan sentuhan visual dengan darat dan tidak boleh bergantung sepenuhnya pada instrumen mereka untuk navigasi. Mereka juga terhad kepada pesawat terbang dengan berat berlepas bersijil maksimum 12,500 paun dan mesti mematuhi sekatan tertentu semasa membawa penumpang.
Berbeza dengan keistimewaan juruterbang swasta, juruterbang komersial keistimewaan membolehkan juruterbang terbang untuk mendapatkan pampasan atau upah. Juruterbang ini sering bekerja untuk syarikat penerbangan, syarikat sewa atau sebagai pengajar penerbangan. Dengan lesen juruterbang komersial (CPL), seorang juruterbang boleh menerbangkan pesawat yang lebih besar, termasuk kapal terbang berbilang enjin dan helikopter, bergantung pada penilaian khusus yang mereka pegang.
Walaupun juruterbang komersial menikmati keistimewaan yang lebih besar daripada juruterbang swasta, mereka juga menghadapi tanggungjawab tambahan. Contohnya, mereka mesti memenuhi standard pengetahuan aeronautik, kecekapan penerbangan dan kecergasan perubatan yang lebih tinggi. Juruterbang komersial juga dikehendaki mengekalkan tahap mata wang dan latihan yang lebih tinggi, kerana mereka mesti mempunyai lebih banyak jam penerbangan dan pengalaman untuk melayakkan diri mendapat lesen mereka. Selain itu, mereka mesti mematuhi peraturan dan garis panduan yang lebih ketat yang ditetapkan oleh FAA, terutamanya apabila beroperasi di bawah bahagian 135 dan 121.
Operasi FAA Bahagian 135 merangkumi pengangkut udara atas permintaan dan komuter, yang termasuk penerbangan sewa, teksi udara dan penerbangan berjadual yang lebih kecil. Operasi ini tertakluk kepada peraturan dan keperluan khusus yang berbeza daripada yang berkenaan dengan juruterbang swasta dan syarikat penerbangan komersial yang besar.
Untuk terbang sebagai juruterbang komersial di bawah operasi Bahagian 135, juruterbang mesti memenuhi kelayakan minimum tertentu, termasuk memegang lesen juruterbang komersial dengan penarafan yang sesuai untuk pesawat yang diterbangkan dan mempunyai sekurang-kurangnya 500 jam jumlah masa penerbangan. Selain itu, juruterbang mesti telah mencatat sekurang-kurangnya 100 jam masa juruterbang dalam arahan (PIC) dan telah menyelesaikan keperluan latihan dan ujian khusus seperti yang diamanatkan oleh FAA.
Operasi FAA Bahagian 121 merujuk kepada peraturan yang mengawal syarikat penerbangan komersial besar, yang mengangkut penumpang dan kargo pada laluan yang dijadualkan. Operasi ini tertakluk kepada peraturan yang ketat, termasuk penyelenggaraan yang ketat, pemeriksaan dan keperluan operasi, untuk memastikan tahap keselamatan tertinggi.
Untuk menjadi juruterbang komersial yang beroperasi di bawah Bahagian 121, juruterbang mesti mendapatkan sijil Juruterbang Pengangkutan Penerbangan (ATP) terlebih dahulu, yang memerlukan sekurang-kurangnya 1,500 jam jumlah masa penerbangan, antara kelayakan lain. Juruterbang juga mesti menjalani latihan yang meluas, biasanya disediakan oleh syarikat penerbangan yang mereka bekerja, dan mesti mematuhi had masa bertugas yang ketat dan keperluan rehat.
Apabila membandingkan keistimewaan juruterbang swasta berbanding keistimewaan juruterbang komersial dalam konteks operasi FAA Bahagian 135, menjadi jelas bahawa juruterbang komersial mempunyai peluang yang lebih besar untuk terbang bagi mendapatkan pampasan atau upah, kerana juruterbang swasta tidak dibenarkan berbuat demikian. Juruterbang komersial yang beroperasi di bawah Bahagian 135 mesti memenuhi kelayakan khusus, seperti jam penerbangan minimum dan keperluan latihan, untuk layak untuk jenis operasi ini.
Juruterbang komersial di operasi FAA Bahagian 135 juga tertakluk kepada peraturan yang lebih ketat daripada juruterbang swasta, termasuk piawaian yang lebih tinggi untuk penyelenggaraan dan pemeriksaan pesawat. Tahap peraturan ini membantu memastikan keselamatan penumpang dan anak kapal di atas jenis penerbangan ini.
Dalam konteks operasi FAA Bahagian 121, juruterbang komersial mempunyai peluang untuk terbang untuk syarikat penerbangan komersial yang besar, manakala juruterbang swasta tidak. Keistimewaan juruterbang komersial memberikan keupayaan untuk menerbangkan pesawat yang lebih besar dan lebih kompleks, dan juruterbang ini mesti mendapatkan sijil ATP untuk layak untuk operasi Bahagian 121.
Peraturan dan keperluan untuk juruterbang komersial di FAA Bahagian 121 operasi adalah lebih ketat daripada yang untuk operasi Bahagian 135, mencerminkan peningkatan tahap tanggungjawab dan kerumitan yang berkaitan dengan menerbangkan pesawat komersial yang besar. Juruterbang persendirian, sebaliknya, tidak tertakluk kepada peraturan dan keperluan ini, kerana mereka terhad kepada menerbangkan pesawat yang lebih kecil untuk kegunaan peribadi.
Individu yang ingin mengejar a kerjaya dalam penerbangan, sama ada sebagai juruterbang syarikat penerbangan, juruterbang sewa atau pengajar penerbangan, perlu mendapatkan lesen juruterbang komersial. Lesen ini membuka pelbagai laluan dan pilihan kerjaya, termasuk penerbangan untuk syarikat penerbangan serantau dan utama, penerbangan korporat, operasi kargo dan banyak lagi.
Tambahan pula, mendapatkan lesen juruterbang komersial juga boleh membawa kepada peluang dalam bidang penerbangan lain, seperti fotografi udara, menunda sepanduk atau rondaan saluran paip. Fleksibiliti dan fleksibiliti yang ditawarkan oleh lesen juruterbang komersial menjadikannya aset berharga bagi sesiapa yang ingin membina kerjaya dalam industri penerbangan.
Juruterbang komersial mesti mematuhi pelbagai sekatan dan peraturan, terutamanya apabila beroperasi di bawah operasi FAA Bahagian 135 dan Bahagian 121. Peraturan ini mengawal pelbagai aspek penerbangan komersial, termasuk penyelenggaraan pesawat, had masa bertugas dan keperluan latihan.
Untuk berjaya menavigasi sekatan dan peraturan perintis komersial ini, juruterbang mesti mengikuti perkembangan terkini tentang perubahan dan kemas kini terkini kepada peraturan FAA serta menjalani latihan berkala dan semakan semula mata wang. Selain itu, menyertai organisasi penerbangan dan rangkaian dengan juruterbang lain boleh memberikan pandangan dan sokongan yang berharga dalam mengikuti peraturan industri dan amalan terbaik.
Apabila mempertimbangkan keistimewaan juruterbang persendirian berbanding keistimewaan juruterbang komersil, ia akhirnya terpulang kepada matlamat dan aspirasi peribadi individu dalam dunia penerbangan. Lesen juruterbang persendirian amat sesuai untuk mereka yang ingin terbang untuk keseronokan dan rekreasi peribadi, manakala lesen juruterbang komersial diperlukan bagi mereka yang ingin membina kerjaya dalam penerbangan dan terbang untuk mendapatkan pampasan atau upah.
Dengan memahami perbezaan antara lesen ini dan peraturan yang mengawalnya, calon penerbang boleh membuat keputusan termaklum tentang matlamat penerbangan mereka dan mengikuti latihan dan pensijilan yang sesuai untuk mencapai impian mereka. Tidak kira jalan yang dipilih, dunia penerbangan menawarkan banyak peluang untuk pertumbuhan peribadi, cabaran dan pengembaraan.
Hubungi kami atau hubungi Florida Flyers Team di +1 904 209 3510 untuk mengetahui lebih lanjut tentang jenis dan keperluan lesen juruterbang.
